مسلح کردن دیوار با شبکه الیاف

یک روش مهار لرزه ای دیوارها مسلح کردن آن با شبکه الیاف می باشد. در این روش خمش دیوار، یک طرفه و در راستای قائم می باشد بنابراین دیوار نیازی به وادار ندارد و محدودیتی در طول دیوار وجود ندارد. توجه شود که در این حالت در لبه های دیوار و کنار بازشوها باید بر روی دیوار از نوار شبکه الیاف استفاده نمود. در این روش نوارهای شبکه ساخته شده از الیاف کربن یا شیشه بر روی دیوار قرار داده شده و نازک کاری بر روی آن به صورت دستیپاشیده می شود. بعد از انجام لایه اول پاشش باید نبشی مهار خارج صفحه دیوار در بالا و پایین دیوار اجرا شده و لایه نهایی نازک کاری دیوار بر روی نبشی اجرا شود (توجه شود که نباید پاشش بر روی نبشی اجرا شود و از حرکت داخل صفحه دیوار جلوگیری نماید). در صورت وجود حداقل ۵۰ میلی متر کف سازی که پایین دیوار در داخل آن قرار گیرد نیازی به اجرای نبشی پایینی نمی باشد. در این روش، درصورتی که نازک کاری روی دیوار از جنس سیمان انتخاب شده باشد، الیاف شیشه مقاوم به قلیا( AR-Glass) با مقاومت تسلیم بیش از MPa 1000 مناسب بوده و در صورتی که نازک کاری از جنس گچ منظور شده باشد، استفاده از الیاف شیشه E-Glass نیز با همان مقاومت تسلیم مجاز می باشد (شکل های پ۶-۱۹ و پ۶-۲۰). در هر دو صورت، مقدار الیاف مورد نیاز با توجه به مشخصات آنها در حالت استفاده به صورت نواری حداقل ^۲gr/m 100 و در حالت استفاده به صورت سرتاسری ^۲gr/m 50 (در هر سمت دیوار) می باشد. از شبکه الیاف کربن با مقاومت تسلیم بیش از MPa 3000  نیز می توان به عنوان جایگزین الیاف شیشه استفاده نمود. این روش با توجه به حذف وادارها می تواند نسبت به سایر روش ها از هزینه کمتری برخوردار بوده و برای ساختمان های موجود نیز قابل کاربرد میباشد.

شبکه الیاف یک ساختار شبکه ای متشکل از نخ های متعدد است که به یکدیگر متصل شده اند. شبکه الیاف می تواند دارای ساختار یک جهته یا دو جهته باشد. ساختار یک جهته به معنای این است که نخ ها در یک راستا از مقاومت کششی مناسبی برخوردار هستند اما در جهت دیگر مقاومت کمتری داشته و نخ های ضعیف تر تنها برای اتصال و کنار هم نگهداشتن  نخهای قوی تر استفاده شده اند؛ لذا در طراحی و کاربرد باید جهت قوی ملاک باربری باشد. درمش دوطرفه در هر دو جهت نخ ها از مقاومت کششی بالایی  برخوردار می باشند. فاصله بین چشمه ها (یک نخ تا نخمجاور) در ساختار شبکه ای بنا به طراحی می تواند متفاوت باشد. اما این فاصله نباید از ۵ میلی متر کمتر باشد .

همچنین حداکثر اندازه سنگدانه مورد استفاده در ملات، برای اتصال شبکه الیافی باید از نصف فاصله باز بین چشمه ها بیشتر نباشد.

ژئوگریدهایی که ساختار شبکه ای پلیمری داشته و از نخ و الیاف تشکیل نشده اند و همچنین پارچه الیافی که عموماً در ساختارهای کامپوزیت FRP مورد استفاده قرار می گیرد، نباید به عنوان شبکه الیافی مورد استفاده قرار گیرند .

لازم به ذکر است الیاف شیشه مورد استفاده در محیط سیمانی حتماً باید از الیاف شیشه مقاوم به قلیا باشند، به علت اینکه در محیط سیمانی (با ۵_/۱۲pH >)، الیاف شیشه تحت تأثیر قلیایی محیط پیرامون خود قرار می گیرند و کاهش مقاومت پیدا می کنند. در نهایت فرآیند خوردگی در محلول قلیایی با گذشت زمان می تواند تا تخریب کامل شبکه ادامه پیدا کند و به این ترتیب طول عمر الیاف لایه تقویت کاهش می یابد. کاهش مقدار قلیای سیمان و ایجاد یک لایه سد محافظتی روی الیاف در برابر اثرات شیمیایی محیط، هرچند راهکارهای موثری در بهبود خوردگی الیاف شیشه می باشند اما کافی نیست و حتماً لازم است از الیاف شیشه مقاوم به قلیا استفاده نمود. الیاف شیشه مقاوم به قلیا باید دارای حداقل ۱۶ درصد زیرکونیا( _۲ZrO) باشد.

تعیین سطح مقطع نخ، دانسیته، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته، تعیین درصد زیرکونیا در الیاف و آزمون مقاومت به قلیا از جمله آزمون های ضروری برای شناخت ویژگی های مش شیشه می باشند .

تعیین سطح مقطع نخ، دانسیته، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته، تعیین درصد کربن یا گرفتن طیف مادون قرمز FTIR از نمونه از جمله آزمون های ضروری برای شناخت ویژگی های مش کربنی می باشند .

در فایل زیر بخشی از جزییات عمومی وال مش ها گردآوری شده است. بدیهی است جهت اجرای وال مش محاسبات آن توسط طراح ذیصلاح می بایست صورت گیرد و نوع الیاف، فاصله و پهنای انها و شماره نبشی ها و نوع اندود توسط طراح معرفی گردد.